Artikel overgenomen van: https://www.devrijdenker.org/
In de politiek bestaat een oeroude truuk, die nog steeds veelvuldig wordt toegepast. Wil je er een maatregel doorkrijgen die ongewenst is door de meerderheid van de bevolking, of zelfs strijdig met de wet, dan moet je je maatregel in de loop van een beperkte tijd voorstellen als dé Oplossing. De oplossing van een Groot Probleem, dat je eerst zelf creëert. Daarbij hebben de reguliere media dan een hoofdrol.
Wat zagen we de laatste twee weken in België bijvoorbeeld gebeuren?
Er werd een grote focus gelegd op het Probleem van Brussel, met name de aanwezigheid van enkele tientallen mensen met corona op de Intensieve Zorg in het Brusselse Gewest. En dit op een bevolking van zo’n 1,2 miljoen. Journalisten hadden het over Brusselse ziekenhuizen die ‘vol stroomden’ en al ‘volzet’ waren.
Dit op een moment dat slechts zo’n 1 op 80 à 100 Brusselse overlijdens gebeurden mét een positieve test; 98 à 99% van de overlijdens heeft momenteel dus niks met corona te maken.
Tegelijk was er heel wat heisa over onduidelijke cijfers her en der die zouden aantonen dat bijna alle covid-gehospitaliseerden ‘niet-gevaccineerd’ zouden zijn. Dat al wie nog geen twee weken voorbij de tweede prik zit, als ‘ongevaccineerd’ wordt bestempeld, of dat geprikten nog amper worden getest, werd meestal niet vermeld. Maar dit terzijde.
Daarna was het de tijd voor enkele politieke waterdragers om een mediaspelletje te spelen.
De socialistische ministerpresident van Brussel, Rudi Vervoort, stelt eind augustus voor om ‘Brussel te redden’, middels het invoeren van een coronapas voor de horeca. Dit zogezegd om de vaccinatiegraad in Brussel te verhogen.
Zijn Waalse socialistische chef Paul Magnette pleit vervolgens voor een algemene vaccinatieplicht, hierin bijgestaan door liberaal boegbeeld Gwendolyn Rutten. Meteen krijgen ze te horen dat dat helemaal niet wettelijk is, en eigenlijk wisten ze dat natuurlijk al. Ook dàt is een politieke truuk: iets onmogelijks eisen om een bepaalde agenda te sturen. De Vlaamse socialistische partijvoorzitter Conner Rousseau mocht daarna binnenkoppen door te pleiten voor een coronapas in Vlaanderen, om die ‘egoïstische’ niet-geprikten een hak te zetten én de geprikten alsnog hun vrijheid te geven, waar ze al zo lang achter snakken.
En dan mag de christendemocratische minister van Binnenlandse Zaken, Annelies Verlinden, eindelijk het podium opkomen, en de Oplossing aanreiken. Brussel mag voor haar de coronapas invoeren, en haar scholieren verplichten een ganse dag het mondmasker aan te doen. Dit om de Brusselaars aan te zetten zo rap mogelijk hun prik te gaan halen. En het flink geprikte Vlaanderen krijgt géén coronapas…. Althans zolang de besmettingscijfers niet stijgen. Of tot er een variant opduikt die wat resistenter is tegen de prik. Dàn, ja dàn, mag een coronapas ook in Vlaanderen voor haar. Intussen beseft het kleinste kind dat de cijfers in september-oktober flink zullen stijgen, zoals ze dat overal in Europa ook deden vorig jaar. Corona is in Europa voornamelijk een seizoensvirus, die gaat liggen in de zomer, en opflakkert rond oktober en maart. Het feit dat er nu al zoveel mensen geprikt zijn, zal daar wellicht niet veel aan veranderen. Wie geprikt is, geraakt immers nog altijd besmet, zij het vaak met minder symptomen, en kan nog steeds de besmetting doorgeven.
Dit politieke spel wordt momenteel werkelijk overal in Europa gespeeld: Ierland, VK, Frankrijk, Spanje, Duitsland, Oostenrijk, Griekenland, Italië, Nederland, etc. En ook buiten Europa, in onder meer de Verenigde Staten, Canada en Australië.
Het pasje komt er zogezegd omwille van de Volksgezondheid, maar die argumenten lijken héél makkelijk te doorprikken. In Europa werden de pasjes (“Covid Safe Ticket, Green Pass, Health Pass, Coronapas,….”) in eerste instantie ingevoerd om landen en regio’s te beschermen tegen besmette reizigers. De Franse president Macron voerde het vervolgens in om zogezegd de vaccinatiegraad in zijn land te verhogen. In het VK willen ze de jeugd zogezegd plezieren met pasjes voor discotheken en evenementen. In Nederland vind minister Hugo De Jonge dat ongeprikten de toegang tot terrasjes moet worden verboden, zolang ze zich niet massaal laten prikken (“want onze IC’s kunnen de behandeling van ongeprikten niet aan”).
Frappant hierbij is ook, dat het enerzijds onomstotelijk vast staat dat wie ooit besmet is geweest, meestal voor heel wat jaren flink immuun is, en veel beter scoort dan wie geprikt is, maar dat een doorgelopen besmetting anderzijds géén uitzondering verleent op de coronapas. Dat alleen al toont de absurditeit aan van die pas in het kader van Volksgezondheid. Vermoedelijk zit er dan ook een àndere agenda achter.
Het pasjessysteem lijkt ook heel makkelijk uit te zwermen buiten de horeca om. Zo zorgde Macron begin augustus meteen voor een ‘Verboden Toegang voor Ongeprikten’ voor horeca, cinema, zwembaden, musea, cultuurhuizen, evenementen, publiek transport, bepaalde winkelketens, en zelfs ziekenhuisbehandelingen. In Italië wordt je zonder prik zelfs gebannen uit het hoger onderwijs. En onze Conner Rousseau droomt zelfs van pasjes bij huwelijksfeesten. Vrijheid van beweging, vereniging, mening, ….zijn nochtans grondrechten die verankerd zijn in onze Grondwetten en in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.
En dan is er nog de geldigheidsduur van het coronapasje…. Die is soms een half jaar geldig, soms negen maand. Tot het volgende boostervaccin klaar is (met updates en zonder degelijke controle). Wie die derde, vierde, vijfde spuit dan weigert, geraakt ook de cinema niet meer binnen. Vraag maar aan de Israëli’s.
Een andere boeiende tendens, wanneer je de coronapas-discussies bekijkt in de diverse landen, is dat het eigenlijk bijna nooit de overheid is die de manifeste discriminatie van ongeprikten afdwingt. Neen, het is de privé die onder druk wordt gezet om haar medeburgers te bannen uit het sociale, culturele en economische leven en op die manier hun grondrechten te ontnemen. Scholen, werkgevers, horeca, zwembaden, cinema’s, natuurparken, campings, evenementen, theaterzalen, etc. Doen laatstgenoemden dit niet, dan mogen ze zich geregeld verwachten aan monsterboetes, sluitingen en hoofdelijke aansprakelijkheid bij ziekte en dood na besmetting. Maar intussen kunnen de overheden hun handen in onschuld wassen. Formeel doet de overheid niet mee aan discriminatie en pestgedrag van mensen die zich niet wensen te laten prikken met een voorwaardelijk goedgekeurde, experimentele spuit.
Burgers, en niet de overheid, worden dus elkanders ‘Geheime Politie’, zoals gebruikelijk in een totalitaire samenleving, en toegang tot het socioculturele en economische leven wordt dus ‘voorwaardelijk’. Voorlopig is die voorwaarde de Prik, of je Ziektestatus, maar die valt in zeer weinig tijd uit te breiden, zoals we intussen zien in China. De voorwaarde kan binnenkort dus bijvoorbeeld ook draaien om je ‘koolstofkrediet’ (“hoeveel kilometer reed je deze maand al met je auto?”). Maar hoogstwaarschijnlijk gaat het binnen een jaar of wat langer vooral draaien om de voorwaarde van de “Burgerlijke gehoorzaamheid”, en dan zijn we, middels de Shock Doctrine van het coronavirus, razendsnel beland in het Sociaal Kredietsysteem dat intussen in voege is in ’s werelds grootste en machtigste totalitaire dictatuur, China.
Lees de rest van dit artikel op:
https://www.devrijdenker.org/post/waarom-de-coronapas-hier-zal-blijven-tot-we-onze-samenleving-terug-in-handen-nemen
