Imagine…
Sinds ik het charter van dat economische wereldforum ken, kan ik niet meer op dezelfde onbevangen manier luisteren naar dit lied van John Lennon. Ik was nooit fan van de Beatles, maar wel van John. Imagine there is no country, no religion too, no possession… jongens, wat gelijkt dat toch erg op de doelstellingen van dat lugubere genootschap. Maar nee, John kan zich niet meer verdedigen en ik geef hem het voordeel van de twijfel. Ten slotte werd hij door een eenzame wolf vermoord, zoals JFK, Bobby Kennedy en Martin Luther King en voor mij is dat altijd een bewijs van integriteit. Zijn woorden hebben veel mensen getroffen. Die afschuwelijke nacht van de Bataclan, toen terroristen zoveel jonge mensen vermoordden, reed een jonge man de hele weg van Duitsland naar Frankrijk en speelde hij het lied voor de ingang van de concertzaal. Nee, ik ben er zo goed als zeker van dat John die andere wereldgemeenschap bedoelde, die niet van boven af wordt opgelegd, maar van onder, de gemeenschap die natuurlijk kan groeien uit mensen, individuen die hun leven zelf in handen willen nemen.
Nu wil ik van John Lennon ook geen held maken. Als de omstandigheden het vereisen kan elk mens een held worden, soms zelfs tegen beter weten in. Er zijn er zelfs die types als Bill Gates een held vinden, of god. Die zitten er flink naast. Blijkt dat hij nu, samen met van die bloeddorstige oliesheiks en roofzuchtige investeringsfondsen, over heel de wereld vruchtbare landbouwgrond aan het opkopen is. In de VS is hij al de grootste grootgrondbezitter geworden. De vrees voor voedselschaarste wellicht en daar dan een flinke duit mee verdienen en zelf buikje rond eten. Bangeriken, dat zijn ze, zoals Wannes zaliger dat samen met Roland zo plastisch uitdrukte in Oorlogsgeleerden, een prachtige cover van Dylans Masters of War. Een vloek in de buurt van ne mens, noemt hij ze ook, en dat je op hun graf een bordje moet plaatsen met opschrift “Gevaarlijke hond”. Want zoals je weet, bange mensen kunnen gevaarlijke gekken worden.
Toch blijft een van de merkwaardigste fenomenen van de coronahysterie de houding van politici over de hele wereld, zonder onderscheid in ideologie, zowel gepretendeerde democratieën als dictaturen, zowel in het vrije westen als in het communistische oosten. Ik geloof dat enkele landen nog forfait geven – of zijn ze ondertussen ook al gevallen? – zoals Ijsland, Wit-Rusland en Tanzania, mijn favoriet. Daar had de president een papaya en een chimpansee laten testen en die hadden allebei positief getest. Toen hoefde het voor hem niet meer. Maar de rest van de wereld, ze gingen allemaal voor de bijl. Volgens mij kan dat maar op een verklaring wijzen. Die wereldregering waar dat economische wereldforum zo op aast, die is er al. Op dat laatste forum hebben ze nog even de violen afgestemd, de overlords en hun vazallen, en zodra die wereldgezondheidsorganisatie het sein gaf, ‘pandemie!’ zijn ze in gang geschoten. Het scenario lag klaar. Dat verklaart ook waarom overal dezelfde termen en zinnen, letterlijk, werden gebruikt. Daarom voelen onze beleidsmakers zich ook zo zeker van hun zaak. Ze geven er ook niet om dat ze ontdekt wordt, hoe flagrant ook ze zelf de regels overtreden: lockdown-feestjes houden, onbeboet uiteraard, tijdens lockdowns maîtresses bezoeken zoals die hot shot viroloog in het VK, skireisjes maken… en ga zo maar door. Ze gedragen zich alsof er nooit meer (eerlijke) verkiezingen zullen komen. Alsof ze de wil van het volk zomaar naast zich kunnen leggen. De grondwet? Een vodje papier.
Maar het virus wil niet mee. Momenteel worden tal van kunstgrepen toegepast om de schrik er in te houden. Erg geloofwaardig is het niet. Als die strenge maatregelen zo goed zijn, als die vaccinatie zo goed is, waarom dalen de cijfers dan niet verder* ? Klopt het dan toch wat steeds meer medische experts beweren, dat al die maatregelen mensen juist vatbaarder maken voor infectieziektes, vaccinaties incluis? Dat zou brute pech zijn. Zoiets als een kleine ijstijd die opduikt tijdens het klimaatgedoe dat op opwarming van de aarde door CO2 steunt.
De vraag blijft: wanneer zullen ze de handdoek in de ring gooien? Zullen ze dat ooit aandurven, zoals met die mislukte varkensgrieppandemie? Ze hebben het zo ver laten komen. De rijen aan de soepbedeling worden steeds langer. De kloof tussen arm en rijk wordt nog dieper. Ik vrees dat dit juist de bedoeling is. Overal communisme. Iedereen even arm. Enkel de vijf procent en hun kompanen hebben een datsja aan de kust. De rest aan het infuus van de overheid. Niet genoeg om te sterven, net genoeg om te leven. Het zal niet lukken, mensen. Er is een grens, een rode lijn zoals zij dat noemen. Als je niets meer te verliezen hebt.
Ach, die helden. Ik hoorde dat Bruce Springsteen op het inauguratiefeestje van Joe heeft gezongen. En Bob Dylan heeft de nobelprijs toch maar aanvaard. Een miljoentje meer of minder. Doe mij maar Frank Zappa.
* Ondertussen dalen de cijfers van de hospitalisaties en overlijdens wel. Enkel de besmettingen stijgen. Ook goed nieuws: die mensen moeten (of mogen) we zelfs niet meer vaccineren. Of geldt dat alleen voor de griep?
Gastbijdrage door Eva Frans
