Van de onvrede die een volk met zijn meesters wil uiten worden enkel de bloederige opstanden en gewelddadige demonstraties onthouden. Er zijn echter veel meer vreedzame demonstraties van miljoenen burgers geweest. Je zou het klein verzet kunnen noemen. Een reactie van mensen die gandhi-gewijs de autoriteit duidelijk maken dat ze niet akkoord gaan met het gevoerde beleid. Ze zijn de soldaten van het volk en als je de eerste rij neerslaat, dan staat er onmiddellijk een andere rij op. Uiteraard moeten ze tegen een stootje kunnen, want ze worden als de ergste criminelen behandeld. Uiteraard zijn ze altijd de zwakste partij, niet altijd in aantal, maar in training en wapenarsenaal. Ze dragen spandoeken, roepen in megafoons, maar ze hebben geen pepperspray, traangas, waterkanon, wapenstok en… schiettuig, al dan niet met rubberkogels. Vaak hebben ze ook jonge kinderen en oudjes bij, wat hen nog kwetsbaarder maakt.
Niet iedereen heeft het lef om zich in de gevarenzone te begeven. Dat is vaak een stilzwijgende meerderheid die wel het gedachtegoed van de activisten deelt, maar niet de actieve strijdbaarheid. Toch kunnen ze ook deelnemen aan de strijd voor de vrijheid en tegen de totalitaire onderdrukker. Het programma van deze laatste is immers genoegzaam bekend. Het wordt zelfs heel publiekelijk gepropageerd. We moeten allemaal wereldburgers worden die de opgedrongen leefwijze van de unieke wereldregering zonder morren volgen. Hier kun je mee aan de slag. Want zolang we nog geen echte slaven zijn, die aan hun lot niet meer kunnen ontsnappen, zijn er nog keuzes voor dwarsliggers.
Al van voor onze tijdrekening waren er wijzen die zich bewust waren van het gevaar dat macht en gecentraliseerde macht meebracht. Van de Griekse wijsgeren tot Nietzsche en Vaclav Havel, met zijn “Power of the powerless”, probeerden vrijdenkers het mantra van de machtigen te doorbreken. Sommigen zagen zelfs een parallelle maatschappij als oplossing, maar dat gaat enkel zodra er nog iets van een reële bekommernis met de individuele mensenrechten bestaat. Er zijn in de VS bij voorbeeld nog religieuze gemeenschappen die het tot op de dag van vandaag redden, maar zij zullen ook mee van de eersten zijn die onschadelijk worden gemaakt. Zoals in het verleden die andere gemeenschappen die eigen levenswijzen kozen. Denken we aan de eerste christenen, de joden, de katharen, de zigeuners en ga zo maar door. In onze tijd liggen de moslims in tal van landen onder vuur. De diversiteit die de groene meesters in het dieren- en plantenrijk nastreven mag zich blijkbaar niet uitstrekken tot het zoogdier mens. Die moet heel zijn prachtige waaier aan cultuur en wetenschap, zijn hele historische achtergrond als het ware, vergeten om een uniforme massa te vormen.
Hoewel de Romeinen, de conquistadores en de wild-west-avonturiers bewonderd worden en de rijkdom die ze van verre streken tot bij ons brachten, mogen we de genocides die ze veroorzaakten en waarvan enkele tot op de dag van vandaag voortduren, ook niet vergeten. Het zou best kunnen dat de wereld er beter had voorgestaan indien elk volk op zijn grondgebied de mogelijkheden had onderzocht en bewerkt, zonder op rooftocht te gaan en de vruchten van anderen te stelen. Als we de globalisering binnen perken hadden gehouden, hadden we geen schepen en monstertrucs naar alle windstreken moeten uitsturen om van de goedkoopste slavenarbeid te profiteren. We hadden geen leefmilieu moeten vervuilen om natuurproducten te misvormen voor hogere winsten en export, enkel om de economische groei en positieve handelsbalans te vrijwaren. Weerbare burgers en hun politici hadden ons tegen de totalitaire wereldstaat die zich onder onze ogen aan het vormen is kunnen beschermen. Maar zoals je al kon merken tijdens de recente affaire met de kernduikboten voor Australië. Het ging over het verlies van een miljardencontract, niet over het gevaar van bijkomend kernarsenaal in een toch al verhitte regio. By the way… werkt die doomsday clock nog?
Macht is een kankergezwel dat zich ongecontroleerd uitbreidt tot zijn gastheer het loodje legt. We mogen het niet zover laten komen. Er is nog een window of opportunity.
