De grilligheid van het klimaat als dekmantel gebruiken voor “Zze great reset” zoals Klaus Schwab zegt, was een ingenieuze vondst. Want dat weet de mens al zolang als zijn soort bestaat: het klimaat is onvoorspelbaar. In feite zit daar al een kapitale fout in, want klimaatverandering laat uitschijnen dat dit een fenomeen is dat over de hele wereld geldt en dat is niet zo. Het klimaat hangt samen met de invalshoek van de zonnestraling op het aardoppervlak en is dus regiogebonden. Het woord klimaat komt trouwens uit het Grieks en/of Byzantijns en heeft ook daar de betekenis van gebied. Zo kun je bijvoorbeeld zeggen dat West-Europa een gematigd klimaat heeft en België een gematigd zeeklimaat en een stuk dat naar het landklimaat neigt. Als er per gebied weerkerende verschillen zijn, in gemiddelden, dan spreken we van een microklimaat. In het Byzantijns duidt het begrip ook op helling, want ook dat kan het klimaat van een streek bepalen. In Wikipedia en andere ‘objectieve’ bronnen zul je een andere definitie vinden, direct gekoppeld aan de broeikasgassen die door de invloed van de mens het klimaat veranderen. Om van een klimaatverandering te spreken heeft men daar een periode van 30 jaar opgeplakt. Zo kan dat weer netjes berekend worden, hoewel zelfs dertig jaar in het bestaan van onze aarde verwaarloosbaar is. Net als pretenderen dat die verandering altijd in stijgende lijn zal gaan. Daarom werd vroeger over klimaatschommelingen gesproken. Veel accurater volgens mij. Maar ondanks onze hogere scholingsgraad lijkt een groot deel van de mensheid niet over dergelijke begripsverwarringen te struikelen. We slikken ze als zoete koek. We willen maar niet begrijpen dat de natuur, het klimaat en jawel, ook de mens, niet in cijfertjes te vatten zijn. We legden seizoenen vast, maar daar houdt het weer zich niet aan. Soms sneeuwt het in de lente. Soms sneeuwt het op plekken die nog nooit sneeuw hebben gezien. Soms treden rivieren uit hun oevers, niet alleen omdat we ze afdammen en allerlei ondoordacht, doch volgens ons geniaal spul aanbrengen, maar gewoon omdat rivieren dat altijd al hebben gedaan. De waterstand heeft namelijk iets te maken met de maan. Dat zijn we vergeten. Vroeger bouwde je niet in overstromingsgebied, of je zette je woning op palen. Waren we vroeger slimmer? Ik had daar onlangs nog een gesprek over met mijn dochter, die zich in Adler verdiept had. Hoewel hij lid was van de grote drie, Freud, Jung en Adler, was hij de enige die in dit tijdperk vergeten wordt. ‘Misschien komt het omdat hij niet meer past bij ons mensbeeld,’ zei ze. Adler was immers iemand die vond dat de mens die je wordt niet vastligt van bij de geboorte, maar dat het een eigen keuze is. In de bloeiperiode van gentechnologie, gedragswetenschappen en nudging, controle en bureaucratische betutteling is dergelijke filosofie niet bruikbaar, laat staan aan te raden.
Socrates die zei ‘ik weet dat ik niets weet’ is daarom ook niet trendy. Want onze leiders en hun schare experts weten alles beter. Ze hebben daarbij, zoals tijdens de coronacrisis werd verklaard om het gebrek aan kennis te vergoelijken, wel voortschrijdend inzicht. Maar zelfs dat bracht hen niet tot het inzicht dat ze het misschien wel helemaal bij het verkeerde eind hadden. Daarmee plaatsen ze zich boven Einstein, die toch het allergrootste genie van de twintigste eeuw wordt genoemd. Zei hij niet ‘hoe meer ik weet hoe meer ik besef dat ik niets weet’? Je niet bewust zijn van je gebrek aan kennis is gevaarlijk, zeker als je macht hebt. Dan ontwerp je pesticiden die wel insecten vernietigen, maar zoveel collateral damage aanrichten dat het sop de kool niet waard is. Of implantaten die een versleten gewricht vervangen maar daarna de hele gezondheid van een mens in gevaar brengen. Of vaccins met bijwerkingen die erger zijn dan de aandoening die ze bestrijden.
Machtige mensen die denken dat ze de wijsheid in pacht hebben worden een steeds groter gevaar voor de maatschappij. Het aantal miljardairs dat onze hele voedselketen, energievoorziening, bescherming en verzorging beheerst groeit aan, in tegenstelling tot wat we meestal denken. Er blijft altijd een beperkt clubje machtigen, dat is zo sinds eeuwen, maar de groep daaronder, die wordt steeds groter. Ze bevinden zich op alle belangrijke terreinen van het menselijk leven, van media en diensten tot financiën en industrie. Ze hebben maar één doel voor ogen: fortuin maken en blijven maken. Ze zijn dom, kortzichtig en uit op grof gewin. Als ze wetenschap gebruiken en financieren, dan is dat om zoveel mogelijk geld op een zo kort mogelijke termijn te vergaren. Soms liggen ze in de clinch met mekaar, maar meestal werken ze samen. Ze smeden complotten en dat doen ze in het verborgene, maar de laatste tijd steeds vaker “in plain sight”. Zoals de SDG’s van de Great Reset. Eén van die duurzame doelen is de afschaffing van vermogen. Dat gaat geleidelijk, omdat er anders te veel weerstand zou komen. Bij ons wordt nu elke zaak, hoe klein ook, verplicht om een digitaal betalingssysteem aan te bieden. Omdat de betaalterminal met bankkaart voor veel handelaars te duur was, is er nu Payconiq. Dan heb je geen vaste kosten. Cash betalen gaat nog wel, maar ik denk dat dit op termijn ook zal worden afgeschaft. Het argument zal dan zijn dat het hygiënischer is, iets dat je als verantwoordelijke winkelier en klant niet kan tegenspreken. Maar je bent wel volledig overgeleverd aan het systeem. We zullen er wel iets op vinden, een lokale munt, of een cryptomunt. Tot mijn vreugde zag ik dat in de supermarkt de meeste mensen de self scanning links lieten liggen en naar de kassierster gingen. Dat zijn alweer wat jobs gespaard. Er werd ook veel met harde munt betaald en niemand die zeurde dat het te lang duurde. Het zal we anders zijn in de late namiddag en ‘s avonds. Maar dat moet ook kunnen. God weet dat mensen met een voltijdse job buitenshuis weinig tijd hebben. Je merkt ook dat de winkels zich aanpassen aan wat komen gaat. In de hypermarkten wordt de uitgebreide keuze vereenvoudigd, geen specialiteiten meer of non-food dat teveel ruimte inneemt. Vaak ontbreekt het ook aan dagdagelijkse producten die iets te veel op eigen bereidingen lijken. Zo worden we naar de duurdere “processed foods” gedwongen, die veel meerwaarde bieden aan de mega voedingsbedrijven en distributeurs. De kwekers en onderaannemers in de sector worden brutaal onder druk gezet om hun prijs onhoudbaar laag te houden. De serie “Onder water” op Nederland 2 spreekt hierover boekdelen. Echt een aanrader. Al de rest moeten we online bestellen, waar de grote platforms steeds meer kleintjes opslokken, waardoor ze ook weer de prijs kunnen opkrikken. Het aanbod dvd’s wordt eveneens afgebouwd, zoals met de CD’s al langer aan de gang is. Die kanaliseert de aankoop dan weer naar de streamingdiensten die dan niet alleen het aanbod maar ook de toegang gaan bepalen. De auto’s en taxi’s worden zelfrijdende huurwagens. De koeriers veranderen in drones. In het luchtruim vliegen nog enkel privé-jets van grote corporaties en multimiljardairs. Uit schrik voor mogelijke overstromingen, die in ons land om een of andere duistere reden volledige buurten van de kaart veegden, zullen weer huizen, hoeves en ander levenswerk worden onteigend en de bewoners verjaagd. Een eigen huis, wat door onze politici ooit de beste verzekering tegen de oude dag werd genoemd, wordt sowieso onmogelijk gemaakt voor de bevolking. De voortschrijdende verarming zorgt daarvoor, maar ook de angst voor de toekomst zal velen tegenhouden om dit risico te nemen. Alles in dienst van de climate-changeclub, die ons met deze verpaupering gelukkig wil maken.
Als climate change het overkoepelende verhaal is, dan is corona de cursor die ons bij de les houdt. Dat merk je aan de krampachtige pogingen waarmee ze ons een nieuw pandemieverhaal willen verkopen. Er werden al veel ballonnetjes opgelaten, denken we maar aan hepatitis en de apenpokken. Toen dat niet werkte kwamen ze weer met enkele corona-mutaties op de proppen. Hun medische apostelen, over de hele wereld verspreid, blijven de grootste onzin debiteren. De variant omicron is zeer besmettelijk maar niet gevaarlijk. Toch zijn er veel doden en ernstig zieken, wat de capaciteit in de klinieken in gevaar brengt. Dank zij de vaccinatie liggen er gelukkig minder mensen in het ziekenhuis. Het klopt als een tang op een varken. Net zoals de kwestie van de immuniteit. Want hoe komt het dat zoveel, soms tot vijfmaal toe gevaccineerden, toch ziek worden en zelfs overlijden? Waarom moet je telkens opnieuw gevaccineerd worden? Herkent ons immuunsysteem dat zich zoveel vijanden van lang geleden herinnert, deze coronastam niet? Dat was bij het griepvaccin ook al zo’n onlogisch verhaal. De nieuwe vaccins werden ontwikkeld, rekening houdend met latere mutaties. Maar toch moest je er elk jaar opnieuw een krijgen. Soms stierven er ook mensen aan de griep, nee, net als bij corona, aan complicaties zoals longontsteking bv. Daar hadden ze ook een uitleg voor: dat was dan een nieuwe mutatie die ze niet konden voorzien. Maar als vaccins toekomstige mutaties niet kunnen voorspellen, waartoe dient dan zo’n vaccin? Stilaan hoor je niets meer dan steeds hetzelfde refrein, uit een nietszeggend lied waarbij enkel de vertolker van belang is.
Alles is een businessmodel tegenwoordig. De abortuswetgeving wordt veranderd en Biden stelt gratis abortuspillen voor. Kassa. De energieprijzen stijgen. Kassa. Oekraïne krijgt wapens. Kassa. Maar het meest ingenieuze business model is dat van de groene transitie. Je vervuilt de lucht, de bodem en het water. Je vernietigt de natuur. Je kapt de bomen. Je verandert grote delen van de wereld in een woestijn. Als mensen dan steeds meer allergieën en ademhalingsproblemen krijgen, verzin je zure regens, broeikasgassen, het gat in de ozonlaag, fijn stof en CO2. Je duidt de gewone mens als vervuiler aan. Je zegt dat de vervuiler betaalt. Want de industrie is onschuldig, die doet gewoon wat wij vragen. In een van de laatste nieuwberichten van Kennedy’s “The defender”, las ik dat ons huisstof tal van giftige stoffen bevat afkomstig van alle mogelijke spullen in ons interieur. Als je allergietesten doet is meestal de enige boosdoener die ze kunnen vinden: de huisstofmijt en haar uitwerpselen. Zelfs voor honden krijg je die verklaring. Nu heb ik dat altijd vreemd gevonden, dat we tegen de huisstofmijt, die al zo lang bij ons is, nog steeds geen afweer zouden opgebouwd hebben. Misschien zijn het de allergenen in onze huisinrichting die ons ziek maken. Het sick-building syndroom, zei men vroeger. En wij maar kuisen met nog meer vergif. En maar pillen, crèmes en neussprays kopen. Tweemaal kassa.
Zopas hoorde ik dat de miljoenenjaren oude sequoia’s zijn bedreigd door hevige en langdurige branden, vaak ondergronds zodat ook de wortels worden verpulverd. Deze bomen hebben al veel onheil overleefd, ook branden, maar die waren kortstondig en bovengronds. Op 30 januari 2020 schreef ABC News dat in meer dan 20 staten in de VS 259 ondergrondse branden woedden, maar dat het er waarschijnlijk duizenden meer waren. Ze zijn afkomstig van de mijnbouw, vaak van koolmijnen die niet eens ontgonnen werden. Het zou me niet verwonderen dat veel van deze bedrijven nu fervente greenwashers geworden zijn. (13 juli 2022)
