Misschien is het de kanarie in de koolmijn
De moordenaar van George Floyd is veroordeeld voor moord zoals het in een rechtstaat hoort. Het belet niet dat je enkele kanttekeningen moet maken. Deze uitspraak onder een democratische president van een partij die pretendeert tegen racisme te zijn, kon niet anders dan op dit verdict uitdraaien. Al was het maar om de ware volksopstand die anders geheid zou uitbreken te voorkomen. Het blijft de vraag hoeveel tijd de man in de gevangenis effectief zal doorbrengen. Het blijft ook de vraag of de aangeleerde methode bij arrestaties zal veranderd worden. Dat de zwarte bevolking nog steeds lijdt onder politiegeweld is een feit, maar dat overkomt veel blanken ook. Zo ligt het aantal blanken dat sterft bij een arrestatie hoger. Ze zijn wel in de meerderheid wat de totale bevolking betreft, maar toch. Trouwens, er sterven ook veel politiemensen door burgers. Ook dat wordt wel eens vergeten. Wanneer de afschuwelijke praktijken tegen de zwarte bevolking van vorige eeuw worden aangehaald blijft eveneens onvermeld dat ook de arme blanken, zoals de stakers bijvoorbeeld, werden afgeranseld en vermoord door politie of stakingsbrekers. Arme blanken en zwarten werkten toen nog samen in hun verzet, maar nu is men erin geslaagd om een wig te drijven: de deplorables van Trump tegen het gesponsorde Black Lives Matter. Wanneer twee honden vechten om een been, loopt de derde ermee weg. Wie het in Amerika als controversieel bestempelde boek van de gelauwerde historicus Howard Zinn, “A people’s history of the united states” leest begrijpt beter de dubbele bodem van het racismedebat dat nu gaande is. Je begrijpt ook waarom geschiedenis een zo goed als verdwenen vak is in het onderwijs en waarom andere meningen in de social media geweerd worden. We leven niet meer in een werkelijkheid, maar in een voorgeschreven fantasiewereld.
In deze tijden van geestelijke manipulatie spant viroloog van dienst, Marc Van Ranst, de kroon. Hij bekent niet alleen dat hij ons schrik wil aanjagen, maar hij is daar nog fier op ook. Ik vind dat problematisch. Wanneer kan ik die expert nu nog geloven? Als hij met cijfers of informatie komt, is dat dan de waarheid of wil hij ons gewoon bang maken? Toch nog een trap hoger is de nucleaire bangmakerij van een Amerikaanse instelling die het gebruik van kernwapens controleert. Die vindt het denkbaar dat in een conflict, zeg maar dat van Israel tegen Iran-Syrië, atoomwapens gebruikt worden. Niet echt weet je, ‘t is maar een leugentje om bestwil. Ja? Toen men Brezinsky vroeg naar het waarom van de Golfoorlog zei hij: ‘ach, er waren al zoveel Amerikaanse troepen aangevoerd die aan het wachten waren om in actie te komen…’ Zo zie je maar, meer is er soms niet nodig. Je kunt die soldaten toch niet onverrichterzake terugsturen. Maar dat atoombomgedoe is iets wat me wel beangstigt. Kunnen alsjeblieft eens wat wijze mannen met veel invloed – en die zijn er beslist – deze mad menter orde roepen?
Gelukkig zijn er ook positieve kanten aan de politieke klimaatverandering die nu gaande is. Nu ontdek je immers dat je over heel de wereld zielsverwanten hebt die het dwingende technopolistische narratief in vraag stellen en andere meningen en oplossingen voorstellen. Ik denk echt dat mensen een ingebouwd rechtvaardigheidsgevoel hebben, wars van elke religie of ideologie. De coronacrisis is voor mij ook een soort lakmoesproef om de integriteit van bekende mensen te meten. De punkers die nu liedjes roepen om zich te laten vaccineren zijn daar een goed voorbeeld van. Wat een fake zootje is me dat. Uiteraard behoort sir Mick van de Rolling Stones daarbij, maar Patti Smith? Wat een afgang. Misschien is het omdat die vaccinatie iets met naalden is. Naalden en punkers… Zo gaat de indoctrinatie van het jonge volkje steeds verder. De WHO heeft nu weer verkondigt dat wie gevaccineerd is geen afstand meer hoeft te houden of mondsmasker te dragen in gevaccineerd gezelschap. Je hoort ze al van ver komen. Zo kun je weer veilig naar festivals en voetbalmatchen, op voorwaarde dat je een vaccinatiepaspoort hebt. Maar omdat die makkelijk kunnen worden nagemaakt, zal het een chip in je lijf, of zo’n fluorescerend stripje in je vaccin worden. Langzaam maar zeker worden de visjes in de fuik gelokt. Het is zoals met de Europese grondwet die de soevereiniteit van de lidstaten vernietigde. Niemand wilde ze, burgers wezen ze massaal af in referenda, maar na wat wachten en wat gepalaver kwam ze er toch door. Zullen ze het zo ver drijven dat mensen die niet elk jaar een shot willen halen, een soort jodenster moeten dragen of de ratel van een pestlijer uit de middeleeuwen? Oei, daar komt een anti-vaxxer, gauw uit de weg.
Maar laten we het positief houden. Er is nog licht aan het eind van de tunnel. De iets oudere generaties zijn nog degelijk geschoold en in allerlei leeftijdsgroepen vind je dwarsliggers en outsiders. Een van mijn nieuwste soulmates heeft een praatzender op het ongecensureerde platform Odysee, Jerm van Zuid-Afrika. Hij interviewt vrije geesten en gerenommeerde academici die een ander licht werpen op het eenzijdige liberale mantra dat de wereld beheerst. Onlangs volgde ik zo’n gesprek over de HIV en Aids, waarvan je haren ten berge rijzen. Nu had ik al andere theorieën over virussen gehoord, die me op z’n minst even plausibel leken dan de traditionele, niet van commercie gespeende uitleg, maar het Aids-verhaal is toch nog van een andere orde. Blijkt dat veel patiënten stierven omdat ze aan een bijzonder giftige chemokuur werden onderworpen, die zelfs voor kankerpatiënten te gevaarlijk bleek. Men had schrik dat er te veel doden zouden vallen. Zoiets toepassen op mensen die al een falend immuunsysteem hebben is toch afgrijselijk, niet? Met de overdraagbaarheid van virussen heb ik altijd een probleem gehad. Hoe kan een dood virus, dat enkel in een gastheer kan leven, lang genoeg actief zijn om op objecten of mensen over te gaan? Zelfs in een labo slaagt men er niet in om dat virus te isoleren, omdat het niets doet, zo dood als een pier. Dan beginnen ze maar met andere levende materie toe te voegen om toch enige beweging in het ding te krijgen. Bij de PCR-test hetzelfde verhaal. Niet ontworpen voor het gebruik dat ze er nu van maken, zelfs aangepast om maar zoveel mogelijk besmettingen te krijgen. Ook volgens befaamde experts met ervaring. O ja, en die Duitser die de test bruikbaar (bruikbaar voor hun doeleinden welteverstaan) heeft gemaakt is naar verluidt geen medicus maar een IT’er.
Er zijn zelfs wetenschappers die poneren dat virussen niets meer zijn dan een verdediging van het lichaam tegen vreemde indringers. Virussen zouden al bestaan van voor er mensen zijn en je vindt ze niet alleen in mensen, maar ook in dieren en planten. Dat maakt het evolutionaire aspect erg aannemelijk. Om te verklaren dat mensen door een externe bron worden besmet verwijzen de farmaceuten graag naar verdachte dieren als daar zijn, de kip, de vogel, het varken, de vleermuis en de mensaap. Omdat volgens de mythe mensen in Azië samenhokken met kippen en varkens, kwam het jaarlijkse griepvirus altijd uit het oosten. Nu de Chinees meer beschaafd, lees westers, woont kwam het coronavirus van een markt in Wuhan waar vleermuizen voor consumptie werden verhandelt. De labo’s in die streek die met virussen experimenteerden hadden daar niets mee te maken. En het feit dat op zogenaamd natuurlijke virussen patenten worden aangevraagd, hoewel dit enkel voor labovirussen mag, doet ook geen wenkbrauw fronsen.
Ebola en HIV waren dan weer ontstaan in Afrika, waar er ook wel eens een broodje aap gegeten werd. Bij aids bleek patiënt zero een stoute Duitse steward te zijn, met veel wisselende seksuele contacten – homo- of hetero, dat weet ik niet meer – over de hele wereld. Jawel, deze luchtreizende man had dat moordende virus globaal verspreid. Eerlijk gezegd en ik wil beleefd blijven, maar dergelijke verklaringen zijn toch vergezocht, zoals ook in het geval van de verspreiding van het coronavirus. Hoe komt het dat nog voor de uitbraak in Wuhan, al gevallen werden gesignaleerd over heel de wereld, van een soort griep met zware ademhalingsproblemen? Was dat dan griep? Wie krijgt nog griep tegenwoordig? Een ding is een constante: bij alle ziekten die veel mensen treffen wordt nooit de ziekte genezen, maar chronisch gemaakt mits dagelijkse inname van veel medicijnen en dat totterdood. Aids, bepaalde kankers, diabetes, epilepsie, hart- en vaatziekten, ziekte van Chron, MS, mucoviscidose, astma… tot zelfs depressies toe. Bij dat laatste worden mensen weer via een omweg verplicht om hun leven lang antidepressiva te nemen. De afbouw van die pillen hoort immers zeer nauw, je moet echt met heel kleine dosissen afbouwen en de medicijnen daartoe bieden niet de mogelijkheid. De industrie wil niet mee, wegens niet lucratief genoeg. In Nederland is een fabrikant wel begonnen met strips die de exacte hoeveelheid bieden om geleidelijk af te bouwen, maar door de beperkte productie ligt de prijs voor een patiënt zeer hoog: zo’n 100 tot 160 euro per maand. Omdat de ziekenfondsen aldaar de strips niet of nauwelijks terugbetalen, blijven de mensen noodgedwongen aan de pil. In België komt het probleem zelfs niet aan de orde. Wie niet correct kan afbouwen riskeert een nog veel diepere depressie, zichzelf of anderen te doden en tal van ingrijpende lichamelijke klachten. Is dat geen onverantwoordelijk gedrag tegenover de patiënt en de maatschappij?
Wie zich verdiept in de virussaga, en ik bedoel echt diep, vindt niets anders dan alarmerende feiten. Dat aids in feite in Afrika is ontstaan en dat de getroffen regio overeenkomen met de plekken waar tegen polio werd gevaccineerd bijvoorbeeld. In een oude Amerikaanse documentaire over de poliovaccinaties in Afrika, krijg je labopersoneel en burgers van toen nog Belgisch Congo (nu Ruanda en Burundi) te zien die vertellen hoe daar onder leiding van een Amerikaans wetenschapper poliovaccins werden gemaakt waarbij nieren van chimpansees werden gebruikt. Soms werden deze organen bij die arme dieren verwijderd terwijl ze nog leefden. Heel de bevolking van de regio werd verplicht gevaccineerd. Wie weigerde kreeg de chefs op bezoek. Uiteraard werd dit in alle toonaarden ontkend door de medische autoriteit, zelfs indien de kritiek van gerenommeerde proffen in dit specifieke vakgebied kwam. In de jaren negentig van de twintigste eeuw beet zelfs een onderzoeksjournalist van Rolling Stone zich vast in de materie. Zijn wedervaren is nog steeds lezen in zijn boek “The River” en zijn naam is Edward Hooper. De eerbiedwaardige Royal Society ging er zich zelfs mee bemoeien en vond geen sporen van chimpansee in de onderzochte stalen. Ze waren immers alle in het westen gemaakt en niet in Afrika, waar de dierlijke cellen wel op de schoteltjes dansten om het dode virus levend te houden.
Het lijkt alsof elke expert altijd positief heeft gestaan tegenover vaccinatie, maar dat is niet zo. Er is vanaf het begin controverse geweest. In de jaren tachtig van vorige eeuw, toen aids door de homogemeenschap woedde, was er opnieuw tegenkanting te horen van gedegen vaklui die de link tussen HIV en aids in vraag stelden. Zij vonden dat er wel eens een andere oorzaak zou kunnen zijn voor dat falend immuunsysteem, namelijk de typische drugs die schering en inslag waren bij homo’s. Bovendien kwam aids ook veel voor bij drugsverslaafden. Dit werd geweten aan vervuilde naalden die aan mekaar werden doorgegeven, maar konden het ook de drugs niet zijn? Net als bij corona nu was echter maar één argument aanvaardbaar: het virus is de boosdoener. Ook bij HIV gaat het om een zeer oud virus dat al eeuwen in ons mensen aanwezig is, zonder kwaad te doen. Klinkt weer bekend in de oren, niet? Er valt dan ook meer en meer een patroon – of moeten we zeggen business model? – te ontdekken in het ontstaan van virussen. Maak ziektes die veel mensen treffen ongeneeslijk en zoek naar het passende virus. Als dat niet gaat, maak er dan een chronische aandoening van mits levenslange inname van vaak dure medicijnen. Wist je trouwens dat men van kanker ook een virusziekte wilde maken? Die lijkt me dan weer overgenomen te zijn van die alternatieve kwakzalvers (sarcasme!) die menen dat kanker net als virussen en schimmels methodes zijn van levende organismen om een overvloed aan gifstoffen te elimineren.
Maar laten we nu eens, we zijn toch aan het freewheelen, alles op z’n kop zetten. Stel dat corona de kanarie in de koolmijn is, je weet wel dat vogeltje in een kooitje dat mijnwerkers bij hadden, omdat het sterft zodra er teveel koolmonoxide in de mijngangen kwam.Onlangs toen de giftige anti-aanbaklaag weer in het nieuws kwam was dat omdat mensen hun kanaries zagen doodvallen als ze aan het koken waren. Misschien zijn de mensen die ziek worden van het coronavirus, of zelfs sterven, onze kanaries. Waren het niet vooral mensen met een zwakke gezondheid die er het slachtoffer van werden? Is het niet het virus, dat al zo lang goedaardig in ons leeft, dat de grote boosdoener is? Zoiets als het koortsblaasje van het herpesvirus dat in je lichaam zit maar enkel verschijnt als je je wat minnetjes voelt. Ga even na, de grote virusziekten van de laatste tijd hebben allemaal met ons ademhalingsstelsel te maken. Je had Sars in het oosten, Mers in het Midden-Oosten en laten we onze wereldwijde griep niet vergeten. Zou het kunnen dat de almaar toenemende industriële vervuiling van lucht, bodem en water ons ziek en zwak maakt, zodat we voor allerlei infecties steeds vatbaarder worden?
In de negentiende eeuw, het glorieuze tijdperk van de industriële revolutie, stierven in Londen al duizenden mensen aan de “smog”, een samentrekking van “smoke” en “fog”. Dit ging zo door in de twintigste eeuw, met een trieste piek in 1952 tijdens een zeer koude winter met weinig wind. Naar de oorzaken werd lang gezocht en uiteraard kreeg de burger met zijn steenkool- en houtkacheltjes weer de schuld toen in 2016 de wetenschap eindelijk wist wat de oorzaak was. Dezelfde wellicht als in de Chinese steden: een op hol geslagen industriële vervuiling. Ik weet niet hoe het nu is, maar wie in 1980-90 enkele jaren in Londen verbleef en kantoorwerk deed, dat weet ik uit eerste hand, kwam met een grauwe huid terug. En de huid, ons grootste orgaan is ook een beetje een kanarie.
Het zou helpen als we eens een groot onderzoek naar de gezondheid van de longen van de wereldbevolking zouden doen. Vroeger koos men zulke belangrijke onderwerpen, zoals toen men moedermelk onderzocht en ontdekte dat die vol dioxine zat. Nu lijkt het erop dat men dit soort potjes liever gedekt houdt. Het zou wellicht verklaren waarom nu zoveel meer mensen gevoelig zijn voor een virus dat al zo lang ongevaarlijk was. Maar nee, we worden nu weer in angst gedompeld met de gruwelijke cijfers en beelden in India. Dat is zo wanneer je een gewillige, westersgezinde president hebt. Met de grootschalige vervuiling van rivieren, landbouwgronden en het vrijelijk laten ontsnappen van bijtende, giftige dampen uit fabrieken die hun smeerboel dan ook nog eens in de waters dumpen waar arme dorpsbewoners van drinken, wassen en zichzelf en hun kinderen wassen, is het dan niet verwonderlijk dat die mensen met hun kapotte longen en andere organen nu massaal ziek worden en sterven? Ik denk dat we dringend aan een rechtvaardiger wereld toe zijn.
Eva Frans
